Opis stylu

Festbock

UWAGA! Wiele opisów stylów jest obecnie w fazie redakcji. W przypadku znalezienia jakichkolwiek błędów prosimy o komentarz lub @ do autora: Przemysław Szczepańczyk
 
 
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 16-18°Blg
Ekstrakt końcowy: 3-5°Blg
Zawartość alkoholu: 6-7% obj.
Goryczka: 25-45 IBU
Barwa: 12-40°EBC
               


Świąteczna odmiana koźlaka. Piwo popularne głównie w Austrii, najczęściej złotej barwy, rzadko ciemniejsze. Warzone na Boże Narodzenie oraz Wielkanoc, często z użyciem bardziej egzotycznych chmieli i metod chmielenia.


Wyróżniki stylu:
Świąteczne, mocne, słodowo-chmielowe piwo dolnej fermentacji. Bardziej chmielowe niż maibock lub tradycyjny koźlak, najczęściej też dłużej leżakowane. Mocniejsze, pełniejsze i o bardziej eksperymentalnym charakterze niż festbier.


Historia:
Styl narodził się w Austrii, jako jaśniejsza, bardziej chmielona, dłużej leżakowana wersja koźlaka, warzona na czas świąt Bożego Narodzenia. Przyjął się także w niektórych częściach Niemiec, a obecnie warzony jest także na Wielkanoc. Dla browarów styl ten jest okazją aby wykazać się i w konserwatywnych piwnie Niemczech eksperymentować z mniej popularnymi odmianami chmielu i słodu oraz nowatorskimi procesami technologicznymi. Pomimo tego, festbocka wciąż możemy określić jako tradycyjne środkowoeuropejskie piwo dolnej fermentacji.


Aromat:
Podobnie jak w przypadku innych koźlaków dominuje złożona słodowość na poziomie średnim do średniowysokiego. Najczęściej będzie miała czysty charakter jasnego chleba, z dopuszczalnymi niskimi nutami miodowymi, orzechowymi, tostowymi, ciasteczkowymi, karmelowymi. Ciemniejsze wersje mogą mieć bardziej tostowy, razowy charakter z mocniejszymi nutami karmelowymi. Festbocka wyróżnia wyraźny profil chmielowy, który może występować na poziomie od średniego do średniowysokiego i, chociaż balans wciąż jest po stronie słodu, to nie zawsze jest to wyraźna dominacja. Chmielowość może mieć charakter dowolnych chmieli uprawianych na kontynencie, łącznie z nowofalowymi odmianami jak np. Mandarina Bavaria. Unikać należy jednak nadmiernie egzotycznych aromatów, piwo ma zachować "europejski" tradycyjny charakter. Dopuszczalny niski poziom estrów owocowych i DMS. Poza tym profil czysty bez innych aromatów siarkowych i diacetylu.


Smak:
Średniowysoka słodowość najczęściej będzie miała czysty charakter jasnego chleba z dopuszczalnymi niskimi nutami miodowymi, orzechowymi, tostowymi, ciasteczkowymi, karmelowymi. Ciemniejsze wersje mogą mieć bardziej tostowy, razowy charakter z mocniejszymi nutami karmelowymi. Średnie do średniowysokich nuty chmielowe o charakterze kontynentalnym współgrają ze słodami, tworząc zbalansowany, złożony smak. Dopuszczalny niski poziom estrów owocowych i DMS. Poza tym profil czysty bez innych aromatów siarkowych i diacetylu. Finisz wytrawny do półwytrawnego, chmielowo-słodowy posmak długo utrzymuje się w ustach.


Goryczka:
Średnia do średniowysokiej, chmielowo-alkoholowa. Dobrze kontruje wysoką słodowość. Może być zalegająca, ale nigdy szorstka.


Wygląd:
Barwa najczęściej ciemnozłota do miedzianej, może być jednak nawet jasnobrązowe. Klarowne do lekko mętnego. Piana biała do beżowej, zwarta, obfita, trwała.


Odczucie w ustach:
Pełnia średniowysoka, gładkie, bardziej orzeźwiające niż inne koźlaki ze względu na wyższy poziom nachmielenia, wysokie odfermentowanie i dłuższe leżakowanie. Wysycenie średniowysokie. Może być lekko rozgrzewające.


Surowce i technologia:
Głównie słód wiedeński uzupełniony pilzneńskim i/lub monachijskim, niewielka ilość słodów karmelowych. Kontynentalne chmiele o różnorodnym profilu. Czyste drożdże dolnej fermentacji. Zacieranie dekokcyjne. Dopuszczalne chmielenie na zimno, powinno być jednak ostrożne i niezbyt obfite, aby nie nadać trawiastych aromatów. Długie (ok. 6 miesięcy) leżakowanie w celu ułożenia się mocnych smaków słodowych i chmielowych w gładki, złożony bukiet.


Przykłady komercyjne:
Zwettler Kuenringer "Festbock", Schleppe "Bockbier", Apoldaer "Festbock", Stiefel Bräu "Festbock".


Komentarz:
Jest to przede wszystkim bardziej chmielona i najczęściej ciemnozłota wersja jasnego koźlaka warzona głównie w Austrii na słodzie wiedeńskim. Pomimo swego "eksperymentalnego" charakteru (niektóre browary warzą innego Festbocka na każde święto), jest to wciąż piwo o wyraźnie tradycyjnym, "staroeuropejskim" profilu. Przechmielone, "amerykańskie" interpretacje nie są zgodne ze stylem.


  8-10°C      Kufel

Tabela natężeń:
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)

AROMAT012345
Chmielowość
Słodowość
Estry owocowe
Alkoholowość
DMS
       
SMAK012345
Chmielowość
Słodowość
Owocowe estry
       
WYGLĄD012345
Obfitość piany
Trwałość piany
Poziom zmętnienia
       
GORYCZKA012345
Natężenie
       
ODCZUCIE W USTACH012345
Pełnia
Nasycenie
Rozgrzewanie alkoholowe

Przemysław Szczepańczyk
Latest posts by Przemysław Szczepańczyk (see all)

LEAVE A COMMENT