Opis stylu

Szkockie ale

UWAGA! Wiele opisów stylów jest obecnie w fazie redakcji. W przypadku znalezienia jakichkolwiek błędów prosimy o komentarz lub @ do autora: Przemysław Szczepańczyk
 
 
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 8-10°Blg
Ekstrakt końcowy: 2,5-4°Blg
Zawartość alkoholu: 3,0-4,0% obj.
Goryczka: 10-20 IBU
Barwa: 25-45°EBC
          


Rodzina szkockich piw górnej fermentacji dzieli się na piwa lekkie (8-9°Blg, 2,5-3,2% alk. obj.), mocne (9-10°Blg, 3,2-3,9% alk. obj.) i eksportowe (10-15°Blg, 3,9-6,0% alk. obj.). Niektóre opracowania kategoryzują je po cenie w szylingach (lekkie piwo, które kosztowało 60 szylingów nazywane było 60/-, mocne 70/- kosztowało 70 szylingów, a 80 szylingów eksportowe 80/-). Obie najlżejsze kategorie są jednak na tyle podobne, że należy je traktować jako jeden styl - mianowicie lekkie ciemne piwo o zaakcentowanym aspekcie słodowym.


Wyróżniki stylu:
Lekkie, ciemne, słodowe, nisko nachmielone, szkockie piwo górnej fermentacji. Podobne do ciemnego mild ale, ale mniej owocowe. Od swojego eksportowego kuzyna różni się głównie intensywnością smaków, przy zachowaniu podobnego balansu.


Historia:
Tradycja produkcji piwa w Szkocji liczy sobie około 5000 lat, jednak opisywany styl powstał prawdopodobnie w okolicach przełomu XVI i XVII w., kiedy do piwa powszechnie już dodawano chmiel, a produkcja trunku stała się bardziej zorganizowana. Do tej pory jest tam popularny.


Aromat:
Średnioniski aromat słodowy o charakterze skórki chleba, precelków, kruchych ciastek, herbatników lub miodu gryczanego (pochodzący od jęczmienia, nie z miodu lub utlenienia). Mogą go uzupełniać niskie nuty karmelowe, kojarzące się ze świeżo palonym cukrem. Estry o aromacie owoców pestkowych na poziomie niskim do średnioniskiego. Nuty chmielowe najwyżej na niskim poziomie, o typowo angielskim charakterze (ziemisty, tytoniowy, kwiatowy, porzeczkowy). Dopuszczalny niski poziom diacetylu.


Smak:
Podobnie jak w aromacie, dominuje słód o ciastkowo-herbatnikowym charakterze, na poziomie średnioniskim, z możliwymi niskimi nutami karmelu i miodu gryczanego. Niskie do średnioniskich estry (owoce pestkowe) muszą współgrać ze słodowością. Chmiel angielski na poziomie niskim, najczęściej nieco bardziej prominentny niż w aromacie. Dopuszczalny niski diacetyl. Finisz wytrawny, krótki, lekko słodowy.


Goryczka:
Niska, chmielowa, krótka, łagodna, prawie niezauważalna.


Wygląd:
Czerwone do ciemnomiedzianego, klarowne. Piana beżowa, zwarta, niska do średnio obfitej, mało trwała.


Odczucie w ustach:
Pełnia niska do średnioniskiej. Tekstura od nieco wodnistej do lekko kremowej. Wysycenie niskie do średniego.


Surowce i technologia:
Słód pale ale (najlepiej słodowany w małych, angielskich słodowniach, często z odmiany Maris Otter) może stanowić nawet 100% zasypu. Tradycyjnie piwo barwiono karmelem, obecnie można użyć słodów karmelowych (w Wielkiej Brytanii często nazywane są crystal i potrafią nieco różnić się od kontynentalnych) lub niewielkich (1-2%) ilości palonego jęczmienia. Dla zwiększenia kremowości można dodać niewielką ilość owsa, choć nie jest to powszechnie stosowana praktyka. Chmiel angielski. Drożdże szkockie o niskim poziomie odfermentowania, dające słodowy profil piwa. W celu uzyskania wyższej słodowości można zacierać w nieco wyższych temperaturach, pamiętając jednak, że piwo ma być wytrawne.


Przykłady komercyjne:
Caledonia "Smooth", Orkney "Raven Ale", PINTA "70/- Szylingów"


  10-12°C      Thisle glass, tulip

Tabela natężeń:
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)

AROMAT012345
Chmielowość
Słodowość
Estry owocowe
Diacetyl
       
SMAK012345
Chmielowość
Słodowość
Owocowe estry
Diacetyl
       
WYGLĄD012345
Obfitość piany
Trwałość piany
Poziom zmętnienia
       
GORYCZKA012345
Natężenie
       
ODCZUCIE W USTACH012345
Pełnia
Nasycenie

Przemysław Szczepańczyk
Latest posts by Przemysław Szczepańczyk (see all)

LEAVE A COMMENT