Opis stylu

Leichtbier

UWAGA! Wiele opisów stylów jest obecnie w fazie redakcji. W przypadku znalezienia jakichkolwiek błędów prosimy o komentarz lub @ do autora: Przemysław Szczepańczyk
 
 
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 7-12°Blg
Ekstrakt końcowy: 1,0-4,0°Blg
Zawartość alkoholu: 2-3,2% obj.
Goryczka: 15-25 IBU
Barwa: 4-10°EBC
    


Niemiecka odmiana piwa o niskiej zawartości alkoholu. Stylem bazowym mogą być piwa zarówno dolnej, jak i górnej fermentacji.


Wyróżniki stylu:
Piwem bazowym najczęściej jest helles lub pils, jednak mogą to być też np. koelsch lub weizen. Leichtbier zawiera jednak o 30-50% mniej alkoholu i kalorii niż styl bazowy. Opis dotyczy także starszego Schankbier, który jest jasnym piwem w stylu hellesa lub pilsa o zawartości ekstraktu od 7 do 11°Plato i dopóki zawartość alkoholu nie przekracza ram określonych w niniejszym opisie, takie piwa też mogą być klasyfikowane jako leichtbier, bez konieczności stosowania technik dealkoholizacyjnych.


Historia:
Piwo lekkie, odpowiedź na zmieniające się trendy w stylu życia i pośrednio w piciu piwa, na fali których powstały takie napoje piwne, jak np. radler. Piwo coraz częściej ma służyć orzeźwieniu, a jego odurzające właściwości są kwestią uboczną. Styl ten jednak nie przyjął się zbyt dobrze i nie jest zbyt popularny (w 2018 r. ponad 85% respondentów w Niemczech odpowiedziało, że nigdy w życiu go nie próbowało).


Aromat:
Zależny od stylu, najczęściej o niskiej do średnioniskiej słodowości i podobnej chmielowości. Lekkie wersje weizena będą się charakteryzowały średnioniskim do średniego aromatem banana i goździka. Profil innych odmian leichtbiera powinien być czysty i pozbawiony wyraźnych aromatów estrowych lub fenolowych. Diacetyl, aromaty siarkowe i związane z utlenieniem (papierowe) nie są dopuszczalne w żadnej odmianie stylu.


Smak:
Podobnie jak w aromacie, smak będzie zależny od stylu bazowego i zawierał jego cechy charakterystyczne. Wszystkie jednak powinny być wytrawne i zbalansowane lub o balansie przechylonym w stronę słodowości. W przypadku piw pszenicznych dopuszczalna jest niska kwaskowość.


Goryczka:
Od niewyczuwalnej do średnioniskiej, chmielowa, gładka, krótka.


Wygląd:
Barwa słomkowa do złotej, klarowne. Piana biała, średnio trwała do trwałej, drobna do średniopęcherzykowej, średnio obfita do wysokiej.


Odczucie w ustach:
Pełnia niska do średniej, pijalne, może być wodniste. Wysokie wysycenie zwiększa odczucie orzeźwienia.


Surowce i technologia:
Technologia produkcji odpowiada stylowi bazowemu. Wcześniej kończona jest jednak fermentacja lub piwo jest dealkoholizowane. W warunkach domowych można przeprowadzić zacieranie w wysokich temperaturach (ok. 72°C), co skutkować będzie wyższą produkcją niefermentowalnych dekstryn, a mniejszą cukrów prostych. W efekcie piwowar otrzyma piwo o stosunkowo niskiej zawartości alkoholu i wyższej pełni.


Przykłady komercyjne:
Brauerei Beck & Co. "Beck’s Light", Bitburger "Bitburger Light", Mahr’s Braeu "Mahr's Leicht", Paulaner "Münchner Hell Leicht", Paulaner "Premium Leicht".


  7°C      Zależna od stylu bazowego

Tabela natężeń:
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)

AROMAT012345
Chmielowość
Słodowość
Estry owocowe
Fenole
Kwaśny
       
SMAK012345
Chmielowość
Słodowość
Owocowe estry
Fenole
Kwaśność
       
WYGLĄD012345
Obfitość piany
Trwałość piany
Poziom zmętnienia
       
GORYCZKA012345
Natężenie
       
ODCZUCIE W USTACH012345
Pełnia
Nasycenie

Przemysław Szczepańczyk
Latest posts by Przemysław Szczepańczyk (see all)

2 thoughts on - Leichtbier

  • Dodaj proszę linki do stylów, o których wspominasz.

    – zrobione

    Rozumiem, że fenole w kropkach opisują dwa podstyle.

    – zgadza się, mam nadzieję, że w opisie jest to dostatecznie wyraźnie zaznaczone i nikt nie będzie miał wątpliwości. Chociaż jak pokazał ostatni konkurs w Cieszynie, sędziowie nie zawsze czytają opis i dla niektórych liczą się tylko kropki ;-).

LEAVE A COMMENT