Słody

Słód pale ale

Zazwyczaj znany w Europie pod nazwą pale lub ale malt. Słód ten jest tylko odrobinę ciemniejszy od słodów pilzneńskich (do 7°EBC), a różnica jest na tyle subtelna, że nie wszyscy konsumenci będą w stanie ją zauważyć. Tradycyjnie stanowi bazę dla piw belgijskich i angielskich, do których wnosi nieco więcej słodowych, ciastkowych i orzechowych nut. W niektórych krajach, jak na przykład w Czechach, często utożsamiany jest ze słodem wiedeńskim.


Zastosowanie:
Zawartość enzymów jest nieznacznie niższa niż w słodzie pilzneńskim, ale wciąż wystarcza do przetworzenia skrobi do cukrów prostych, jeśli użyjemy tego słodu jako bazowego. Może stanowić do 100% zasypu.

Przykładowe parametry na podstawie specyfikacji Viking Malt:
 
Parametry:ParametrWartość
Wilgotność:%<5
Ekstrakt:% s.m.>80
Barwa:°EBC4-7
Białko:% s.m.<11,5
Liczba Kolbacha:%>43
Wolny azot aminowy:mg/l130
Beta-glukany:mg/l<200


Przygotowanie śruty i owsianki:
Śrutę przygotowuje się mieląc słód w młynku laboratoryjnym o średnicy żaren 0,2 mm. Jeśli nim nie dysponujemy, wystarczy młynek do kawy lub analogiczny, należy jednak zwrócić uwagę, aby czas mielenia był taki sam dla wszystkich próbek, a śruta nie była zbyt drobna - mąka słodowa zapychać będzie receptory degustującego. Owsiankę przygotowujemy mieszając śrutę z wodą w proporcji 40% słodu i 60% wody. Owsiankę trzymamy pod przykryciem i degustujemy po upływie godziny.


Przechowywanie i bezpieczeństwo:
Słód powinien być przechowywany w chłodnym (<20°C), suchym (<40 RH%) i bezwonnym miejscu. W takich warunkach dopuszczalny okres składowania słodu wynosi co najmniej 12 miesięcy. Należy dbać, by produkt nie stykał się z gorącymi powierzchniami oraz unikać wdychania pyłu ze słodu.



Paweł Leszczyński
Latest posts by Paweł Leszczyński (see all)

LEAVE A COMMENT