Opis stylu

Pilzner niemiecki

UWAGA! Wiele opisów stylów jest obecnie w fazie redakcji. W przypadku znalezienia jakichkolwiek błędów prosimy o komentarz lub @ do autora: Przemysław Szczepańczyk
 
 
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 11-12,5°Blg
Ekstrakt końcowy: 1,5-3°Blg
Zawartość alkoholu: 4,4-5,6% obj.
Goryczka: 25-40 IBU
Barwa: 5-10°EBC
   


Niemiecka odmiana czeskiego jasnego lagera, bardziej orzeźwiająca i wytrawna. Najpopularniejszy styl piwa w Niemczech, odpowiadający ponad 50% tamtejszego rynku piwa, a poza Bawarią nawet 90%. Równocześnie występujące i równoznaczne nazwy to Pils, Pilzner oraz Pilsener. W Szwajcarii te nazwy mogą być stosowane jedynie wobec piwa wyprodukowanego na terenie byłej Czechosłowacji (podobnie jak w Czechach np. ser o nazwie Emmentaler musi pochodzić ze Szwajcarii), w związku z czym dla tego stylu przyjęła się nazwa Spezialbier (w skrócie Spezial lub Spezli).


Wyróżniki stylu:
Orzeźwiające, wytrawne, czyste, chmielowe niemieckie piwo dolnej fermentacji. Od czeskich piw jasnych odróżnia się niższą pełnią, mniejszą słodowością, czystszym profilem fermentacji. Od bawarskich piw jasnych (helles) jest bardziej chmielowy, wytrawny i mniej słodowy. Występuje w dwóch podstawowych odmianach: północnoniemieckiej i bawarskiej. W tej pierwszej chmielowość będzie bardziej stonowana w aromacie i smaku, choć goryczka może być bardziej szorstka i zalegająca ze względu na bardziej siarkową wodę. Te piwa mają też najczęściej niższa pełnię i ogólnie są bardziej zbliżone do pospolitych lagerów. W przypadku wersji południowej smak i aromat chmielowy będzie bardziej wydatny, ale finisz będzie bardziej słodowy a goryczka krótsza i gładsza. Tu rolę gra między innymi woda bogatsza w chlorki i mniej bogata w siarczki niż w przypadku północnych Niemiec. Organizator konkursu może zdecydować, że przyjmowane będą wyłącznie piwa w jednej z tych odmian.


Historia:
Niemiecka wersja oryginalnego piwa pilzneńskiego, warzona od 1870 r. na wodzie o wyższej mineralizacji i lokalnych odmian chmielu. Największą popularność zdobyło po II Wojnie Światowej. Obok czeskich piw w stylu pilzneńskim jest to protoplasta najpopularniejszego obecnie stylu, czyli jasnego lagera.


Aromat:
Średnioniski do średniowysokiego aromat niemieckich chmieli o ziołowym, trawiastym, ziemistym lub kwiatowym charakterze. Niski do średnioniskiego zbożowy, lekko ziarnisty aromat słodowy. Chmiel powinien dominować w aromacie, ale nie powinien całkowicie przysłaniać słodu. Dopuszczalny niski poziom siarkowodoru, aromaty siarkowe mogą pochodzić także z użytej wody. Poza ty czysty profil lagerowy bez estrów i diacetylu.


Smak:
Średnioniski do średnio wysokiego smak niemieckich chmieli dominuje wrażenia smakowe, ale bardziej niż w aromacie zbalansowany jest słodowością, która powinna być na poziomie od średnioniskiego do średniego. Szczególnie północnoniemieckie odmiany będą miały stonowany profil chmielowy. Słodowość powinna być typowa dla słodu pilzneńskiego, wszelkie nuty karmelowe, prażone, ciemnego chleba lub skórki od chleba są wadą. Dopuszczalny niski poziom i siarkowodoru. Poza tym profil czysty, bez estrów i diacetylu. Finisz może być krótki, wytrawny, czysty, lekko tylko słodowy w przypadku piw z północnych Niemiec. Te będą się charakteryzować też niską nutą siarkową o ze względu na użytą wodę. Pilsy z południowych Niemiec finisz będą miały dłuższy, wytrawny do półwytrawnego z bardziej wyczuwalną słodowością.


Goryczka:
Średnia, chmielowa, dominująca nad słodyczą. Pilsy północnoniemieckie często charakteryzują się goryczką nieco szorstką i zalegającą, południowoniemieckie zaś niezalegającą i gładką.


Wygląd:
Barwa słomkowa do jasnozłotej. Klarowne. Piana biała o średnio wysokiej do wysokiej trwałości, obfitości i zwartości.


Odczucie w ustach:
Pełnia niska do średnioniskiej, może sprawiać wrażenie lekko wodnistego. Pomimo tego i wysokiej zawartości chmielu nie może być ściągające. Wysycenie średniowysokie do wysokiego.


Surowce i technologia:
Słód pilzneński, najlepsze niemieckie szlachetne chmiele, czyste niemieckie drożdże dolnej fermentacji. Zacieranie dekokcyjne nie jest typowe dla tego stylu.


Przykłady komercyjne:
Paulaner "Premium Pils", Krombacher "Pils", Zwönitzer "Pilsner", Fässla "Gold-Pils", Jever "Pils", Bittburger "Pils", Veltins "Pilsener", Warsteiner "Pils", Radeberger "Pilsner", Beck's "Pilsener", Oettinger "Pils", "Jever"


  7-8°C      Pilstulpe (podłużny, stożkowy tulip na krótkiej, grubej nóżce) podawany z papierową rozetką, tradycyjnie Stein.

Tabela natężeń:
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)

AROMAT012345
Chmielowość
Słodowość
Estry owocowe
       
SMAK012345
Chmielowość
Słodowość
Owocowe estry
Diacetyl
DMS
       
WYGLĄD012345
Obfitość piany
Trwałość piany
Poziom zmętnienia
       
GORYCZKA012345
Natężenie
       
ODCZUCIE W USTACH012345
Pełnia
Nasycenie

Przemysław Szczepańczyk
Latest posts by Przemysław Szczepańczyk (see all)

LEAVE A COMMENT