American barleywine
UWAGA! Wiele opisów stylów jest obecnie w fazie redakcji. W przypadku znalezienia jakichkolwiek błędów prosimy o komentarz lub @ do autora:
Przemysław Szczepańczyk
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 22-36°Blg
Ekstrakt końcowy: 4-8°Blg
Zawartość alkoholu: 9-16% obj.
Goryczka: 50-100 IBU
Barwa: 18-40°EBC
Ekstrakt początkowy: 22-36°Blg
Ekstrakt końcowy: 4-8°Blg
Zawartość alkoholu: 9-16% obj.
Goryczka: 50-100 IBU
Barwa: 18-40°EBC
Typowa amerykańska interpretacja angielskiego barley wine, gdzie zastosowano wyższą goryczką i bardziej chmielowy charakter z z typowymi dla amerykańskich chmieli aromatami.
Wyróżniki stylu:
Bardzo mocne, rozgrzewające, gęste, wysoko chmielone, intensywnie słodowe, amerykańskie piwo górnej fermentacji. Od angielskiego barley wine odróżnia je akcent położony na chmielowy charakter. Od double IPA różni się wyższą gęstością i niższą wytrawnością oraz intensywniejszą, bogatszą słodowością.
Historia:
Pierwszym amerykańskim barleywine był Old Foghorn z browaru Anchor, uwarzony po raz pierwszy w roku 1975, jednak to browar Sierra Nevada ze swoim piwem Bigfoot z 1983 r. wyznaczył standard dla typowo amerykańskiej, mocno chmielonej wersji stylu. Browar Anchor użył nazwy barleywine zamiast angielskiej wersji barley wine z obawy przed nadgorliwymi urzędnikami, którzy mogliby potraktować trunek jak wino. Do tej pory amerykańska nazwa stylu pisana jest najczęściej łącznie a angielska oddzielnie.
Pierwszym amerykańskim barleywine był Old Foghorn z browaru Anchor, uwarzony po raz pierwszy w roku 1975, jednak to browar Sierra Nevada ze swoim piwem Bigfoot z 1983 r. wyznaczył standard dla typowo amerykańskiej, mocno chmielonej wersji stylu. Browar Anchor użył nazwy barleywine zamiast angielskiej wersji barley wine z obawy przed nadgorliwymi urzędnikami, którzy mogliby potraktować trunek jak wino. Do tej pory amerykańska nazwa stylu pisana jest najczęściej łącznie a angielska oddzielnie.
Aromat:
Wysoki aromat chmielowy, o żywicznym, owocowym lub cytrusowym, nowofalowym charakterze, ewentualnie uzupełniony o aromaty chmieli angielskich, rzadziej kontynentalnych. Wysoka słodowość o charakterze chlebowym, słodkim, lekko karmelowym, bardziej neutralnym, mniej złożonym niż w angielskiej wersji stylu. Estry o lekko jabłkowym lub gruszkowym charakterze na poziomie średnioniskim do średniego. Niedopuszczalne są intensywnie bananowe aromaty. Alkohol powinien być wyczuwalny, ale na poziomie najwyżej średnim i mieć charakter kojarzący się z winem lub brandy. Piwo zdominowane jest przez słód i chmiel, które powinny być dobrze zbalansowane, estry i alkohol stanowią tło dla tych aromatów. Diacetyl i aromaty siarkowe są wadą. Dopuszczalny najwyżej niski poziom aromatów wynikających z utlenienia piwa, które nie powinny mieć charakteru kartonowego, a zbliżony do sherry lub miodu.
Wysoki aromat chmielowy, o żywicznym, owocowym lub cytrusowym, nowofalowym charakterze, ewentualnie uzupełniony o aromaty chmieli angielskich, rzadziej kontynentalnych. Wysoka słodowość o charakterze chlebowym, słodkim, lekko karmelowym, bardziej neutralnym, mniej złożonym niż w angielskiej wersji stylu. Estry o lekko jabłkowym lub gruszkowym charakterze na poziomie średnioniskim do średniego. Niedopuszczalne są intensywnie bananowe aromaty. Alkohol powinien być wyczuwalny, ale na poziomie najwyżej średnim i mieć charakter kojarzący się z winem lub brandy. Piwo zdominowane jest przez słód i chmiel, które powinny być dobrze zbalansowane, estry i alkohol stanowią tło dla tych aromatów. Diacetyl i aromaty siarkowe są wadą. Dopuszczalny najwyżej niski poziom aromatów wynikających z utlenienia piwa, które nie powinny mieć charakteru kartonowego, a zbliżony do sherry lub miodu.
Smak:
Wysoki smak słodowy, o chlebowym, lekko karmelowym charakterze, zbalansowany wysokim poziomem cytrusowych, żywicznych lub owocowych chmieli. Smak może być wzbogacony chmielami o innej charakterystyce aromatycznej, ale powyższe cechy powinny dominować profil. Estry na poziomie średnioniskim do średniego o lekko jabłkowym albo gruszkowym charakterze. Alkohol na poziomie średnioniskim do średniego, dobrze zintegrowany z innymi smakami, powinien mieć likierowy lub czysty charakter, nigdy fuzlowy lub rozpuszczalnikowy. Z początku piwo może wydawać się słodkie, na co wpływ ma zarówno wysoka słodowość, jak i alkohol. Finisz powinien być jednak półwytrawny, a resztkowa słodycz zbalansowana goryczką. Posmak powinien się długo utrzymywać w ustach i mieć charakter zbliżony do szlachetnych alkoholi, ale z chmielowym, żywicznym tłem. Piwo może być najwyżej nisko utlenione, ale wszelkie miodowe, papierowe lub winne nuty, które się z tym wiążą powinny być ukryte przez wysokie nachmielenie. Niedopuszczalne są nuty siarkowe i diacetyl, a także nuty palone.
Wysoki smak słodowy, o chlebowym, lekko karmelowym charakterze, zbalansowany wysokim poziomem cytrusowych, żywicznych lub owocowych chmieli. Smak może być wzbogacony chmielami o innej charakterystyce aromatycznej, ale powyższe cechy powinny dominować profil. Estry na poziomie średnioniskim do średniego o lekko jabłkowym albo gruszkowym charakterze. Alkohol na poziomie średnioniskim do średniego, dobrze zintegrowany z innymi smakami, powinien mieć likierowy lub czysty charakter, nigdy fuzlowy lub rozpuszczalnikowy. Z początku piwo może wydawać się słodkie, na co wpływ ma zarówno wysoka słodowość, jak i alkohol. Finisz powinien być jednak półwytrawny, a resztkowa słodycz zbalansowana goryczką. Posmak powinien się długo utrzymywać w ustach i mieć charakter zbliżony do szlachetnych alkoholi, ale z chmielowym, żywicznym tłem. Piwo może być najwyżej nisko utlenione, ale wszelkie miodowe, papierowe lub winne nuty, które się z tym wiążą powinny być ukryte przez wysokie nachmielenie. Niedopuszczalne są nuty siarkowe i diacetyl, a także nuty palone.
Goryczka:
Średniowysoka do wysokiej, chmielowo-alkoholowa. Powinna dominować nad słodyczą pomimo jej intensywności. Może zalegać, ale nie może być szorstka.
Średniowysoka do wysokiej, chmielowo-alkoholowa. Powinna dominować nad słodyczą pomimo jej intensywności. Może zalegać, ale nie może być szorstka.
Wygląd:
Barwa od złotopomarańczowej do miedzianej, objawem wysokiej gęstości może być mocniejsze załamanie światła na próbce piwa, a wysoka lepkość po tym, jak piwo klei się do szkła po zamieszaniu. Piwo może charakteryzować się lekkim zmętnieniem, szczególnie kiedy jest zimne i dopóki zjawisko to jest na niskim poziomie, nie jest uważane za wadę. Piana biała do beżowej, średnio obfita, nie musi być trwała.
Barwa od złotopomarańczowej do miedzianej, objawem wysokiej gęstości może być mocniejsze załamanie światła na próbce piwa, a wysoka lepkość po tym, jak piwo klei się do szkła po zamieszaniu. Piwo może charakteryzować się lekkim zmętnieniem, szczególnie kiedy jest zimne i dopóki zjawisko to jest na niskim poziomie, nie jest uważane za wadę. Piana biała do beżowej, średnio obfita, nie musi być trwała.
Odczucie w ustach:
Gęste, lepkie piwo, przeznaczone raczej do powolnej degustacji niż do szybkiego spożycia. Wyraźnie rozgrzewające. Tekstura gładka, jedyna szorstkość i wysuszający charakter mogą wynikać z wysokiego poziomu alkoholu, nigdy z tanin. Pomimo swojej pełni nigdy nie powinno sprawiać wrażenia niedofermentowanego. Wysycenie średnioniskie do średniego.
Gęste, lepkie piwo, przeznaczone raczej do powolnej degustacji niż do szybkiego spożycia. Wyraźnie rozgrzewające. Tekstura gładka, jedyna szorstkość i wysuszający charakter mogą wynikać z wysokiego poziomu alkoholu, nigdy z tanin. Pomimo swojej pełni nigdy nie powinno sprawiać wrażenia niedofermentowanego. Wysycenie średnioniskie do średniego.
Surowce i technologia:
Głównie słód pale ale, z dodatkiem słodów karmelowych. Nie powinno się używać ciemniejszych słodów (czekoladowych, brown, coffee itd.) ani palonego ziarna, barwa powinna wynikać z długiego gotowania. Chmiele amerykańskie z ewentualnym dodatkiem innych odmian. Najczęściej zacierane jednotemperaturowo w środkowym przedziale temperatur scukrzania. Fermentowane w średnich temperaturach dla górnej fermentacji przy użyciu drożdży amerykańskich o wysokim poziomie odfermentowania. Rzemieślnicze barleywine często leżakowane są w beczkach, co w przypadku piw konkursowych jest dozwolone, o ile organizator nie zaznaczy inaczej.
Głównie słód pale ale, z dodatkiem słodów karmelowych. Nie powinno się używać ciemniejszych słodów (czekoladowych, brown, coffee itd.) ani palonego ziarna, barwa powinna wynikać z długiego gotowania. Chmiele amerykańskie z ewentualnym dodatkiem innych odmian. Najczęściej zacierane jednotemperaturowo w środkowym przedziale temperatur scukrzania. Fermentowane w średnich temperaturach dla górnej fermentacji przy użyciu drożdży amerykańskich o wysokim poziomie odfermentowania. Rzemieślnicze barleywine często leżakowane są w beczkach, co w przypadku piw konkursowych jest dozwolone, o ile organizator nie zaznaczy inaczej.
Przykłady komercyjne:
Anchor "Old Foghorn", Sierra Nevada "Bigfoot", PINTA "American Barleywine" Grand Prix, AleBrowar "Hard Bride", Doctor Brew "Barley Wine"
Anchor "Old Foghorn", Sierra Nevada "Bigfoot", PINTA "American Barleywine" Grand Prix, AleBrowar "Hard Bride", Doctor Brew "Barley Wine"
10-14°C Snifter
Tabela natężeń:
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)
(0 - brak, 1 - niski, 2 - średnioniski, 3 - średni, 4 - średniowysoki, 5 - wysoki)
| AROMAT | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Chmielowość | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ |
| Słodowość | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ |
| Estry owocowe | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ |
| Alkoholowość | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ |
| Karmelowość | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ |
| SMAK | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Chmielowość | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ |
| Słodowość | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ |
| Owocowe estry | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ |
| Alkoholowość | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ |
| Karmelowość | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ |
| WYGLĄD | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Obfitość piany | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚫ | ⚪ |
| Trwałość piany | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚫ | ⚫ | ⚫ |
| Poziom zmętnienia | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ |
| GORYCZKA | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Natężenie | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ |
| ODCZUCIE W USTACH | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Pełnia | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ |
| Nasycenie | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚪ | ⚪ |
| Rozgrzewanie alkoholowe | ⚪ | ⚪ | ⚪ | ⚫ | ⚫ | ⚫ |
Jestem wieloletnim sędzią piwnym PSPD i BJCP, piwowarem domowym, dyplomowanym piwowarem (UR Kraków) i organizatorem licznych wydarzeń o tematyce piwnej. Interesuję się głównie sensoryką i biochemią piwa.
Latest posts by Przemysław Szczepańczyk (see all)
- Leichtbier - 27 czerwca 2019
- Kolońskie (kölsch) - 4 lutego 2019
- Altbier - 31 stycznia 2019
